«آرش فلاحت‌پیشه» بازیگر و مدرس بازیگری که به همراه هنرجویان خود این روز‌ها در حال تمرین نمایشنامه‌ای با نام «پنهان خانه پنج در» نوشته «حسین کیانی» است، در رابطه با این نمایش به خبرنگار پایگاه خبری دیباچه گفت: از دوسال پیش برنامه زمان گذاری شده‌ای برای اجرای این نمایش نداشتیم؛ در نتیجه به اتفاق هنرجویانم در کلاس‌های بازیگری‌ام با نام "تمرکز تا باور" شروع به تمرین این کار کردیم تا به یک محصول و مواجهه خیلی جدی مابین هنرجویان و مخاطب برسیم و در فضایی که این روز‌ها بر تئاتر ما سیطره پیدا کرده بطوریکه باید به سرعت کاری را برای اجرا آماده کنیم و مسائل مالی و ... را همزمان در نظر بگیریم به این پروژه پرداختیم؛ اوایل امسال با فراخوان تالار مولوی تصمیم به مذاکره با مدیران این تالار گرفتیم و خوشبختانه توانستیم در گزینش آن قبول شویم و در نهایت قرار شد این اجرا از ۲۴ بهمن در تالار مولوی انجام شود.
وی درخصوص جشنواره فجر و تأثیر این رویداد فرهنگی بر رشد تولیدات هنری اظهار داشت: در طی سال‌هایی که جشنواره فجر با رویکرد‌های مختلفی برگزار شد، چه از زمانی که جو کار‌ها به شدت رقابتی بود به این صورت که آثار ابتدا وارد جشنواره می شدند و بعد از آن اجازه اجرا در سال بعد را پیدا می‌کردند، چه حال که به سبک وسیاق اغلب جشنواره ها‌ی دنیا از میان کار‌هایی که در طول سال اجرا می‌شوند، آثاری برای جشنواره منتخب می‌شوند، گردهمایی هنرمندان اهمیت دارد؛ اینکه یک دورهمی ایجاد شود و همکاران در کنار هم بیننده کار‌ها باشند وآنچه نفس تئاتر یعنی ایجاد کارگروهی است شکل بگیرد. در تمام دوره‌ها شاهد این موضوع بوده‌ایم که سیاست‌های جشنواره متفاوت بوده است، ولی با این وجود اصل جریان هیچ وقت مخدوش نشده و نباید بشود.
این بازیگر مطرح تئاتر در واکنش به انصراف عده‌ای از هنرمندان از حضور در جشنواره فجر پیش رو گفت: من کاملا به این حرکت احترام می‌گذارم؛ اتفاقی که کاملا به شکل نمادین رخ داد و پشت آن اهداف نهفته دیگری وجود ندارد، شاید کسانی باشند که بخواهند از این فضا بهره‌برداری شخصی کنند، ولی انصراف یک سری از دوستان برای ابراز همدردی با واقعه‌ی دردناک سقوط هواپیما قابل احترام است. من امسال در جشنواره استانی فجر شرکت کردم و اگر قبول می‌شدیم، کار ما جزو دو کار برگزیده می‌شد و به این جشنواره راه پیدا می‌کردیم و طبیعتا الان من هم به این موضوع فکر می‌کردم که در جشنواره بمانم یا انصراف بدهم.
وی درخصوص وضعیت استقبال مخاطب از تئاتر در شرایط نامساعد جامعه بیان کرد: درحال حاضر وضعیت تئاتر خوب نیست و از زمانی که تئاتر به سمت خصوصی سازی رفت، فقط یک اتفاق افتاد و آن اینکه ما را به حال خود رها کردند، تالار‌های خصوصی با قیمت‌های گزاف برای هرشب اجرا، گروه‌ها را مجبور کردند تا به روش‌های غیر متعارفی متوسل شوند تا بتوانند فروش کنند. در این میان پای یک سری چهره‌های غیر مرتبط به تئاتر باز شد و یک عده افراد بیسواد فقط به این دلیل که سرمایه دار هستند، تهیه کننده تئاتر شدند. به قول اساتید ما "وقتی مخاطب تئاتر مشتری شود ما باخته‌ایم". این اتفاق کاملا برنامه ریزی شده جلو رفته، اما آنچه مشخص است این است که ذات هنر با این انرژی‌های ناپاک و پلشتی‌ها منافات دارد و این موضوع موجی گذرا است. این دوستان کاسب، معملات ملکی و ماشین فروش جای دیگری برای بهتر پول درآوردن پیدا می‌کنند و می‌روند و تئاتر را رها می‌کنند و بالاخره این فضا درست می‌شود و به دست اهلش می‌افتد. به دوستانم که در این شرایط دلسرد و خسته می‌شوند همیشه می‌گویم ما باید تلاش کنیم کار درست را انجام دهیم فارغ از اینکه چه جریانی در حال حرکت است و مسلما انرژی‌های خوبی که ما منتشر می‌کنیم کار خود را می‌کند.
این بازیگر ضمن اشاره به این نکته که صدمه‌ای که سانسور به بن مایه اندیشه یک اثر می‌زند، جبران شدنی نیست؛ اظهار داشت: ما ملتی هستیم که همیشه در شرایط بحرانی توانسته‌ایم خود راهماهنگ کنیم و راهکار پیدا کرده‌ایم و این موضوع باعث خلاقیت هم شده است؛ ولی ذات اثر همیشه با سانسور مخدوش شده است و این سانسور با عناوین مختلف اعم از شورای نظارت و شورای ارزشیابی بعضا سلیقه‌ای بوده است و دوستان بر اساس حس و حال خود با این قضیه به نوعی خاص برخورد کرده‌اند وگزینه‌هایی که خط خورده‌اند تفاوت زیادی با هم داشته‌اند؛ بعضا برخی کار‌ها خیلی راحت با همان گزینه‌هایی که کار‌های دیگر حذف شده‌اند، در حال اجرا هستند و برخی کار‌ها هم به دلایلی کلا متوقف شده‌اند و من دلیل این موضوع را هیچ وقت نفهمیده‌ام؛ اما این موضوعی نبوده که بتواند باعث منفعل شدن من شود. ما برای نسلی هستیم که در طی آن سال‌ها یاد گرفته‌ایم باید رنج بکشیم و کار کنیم فارغ از اینکه نتیجه چه می‌شود؛ شاید برای کاری یک سال شبانه روز کار کرده بودیم، اما جلوی کار گرفته می شد و به جشنواره راه پیدا نمی‌کرد. الان شرایط به سمتی رفته که دوستان تازه کار بیشتر تحت تأثیر این مسائل قرار میگیرند و اذیت می‌شوند.
بازیگر سریال "برادرجان" در پاسخ به این پرسش که چه نظری راجع به انصراف برخی از همکاران از حضور در رسانه ملی دارد؟ گفت: به هرجهت این روز‌ها یک سری از واژه‌ها ارزش خود را از دست داه‌اند و ما به نوعی با عملکردمان به ذات واژه‌ها تجاوز کرده‌ایم؛ وقتی صداقت وجود ندارد و مردم زیاد دروغ می‌شوند و سره و ناسره مشخص نیست، جلب اعتماد سخت می‌شود و تولید یک اثر هنری سخت می‌شود. به هرحال رسانه هم از این قضیه مستثنی نیست و در شکل وسیع تری امکان مواجهه با مخاطب را دارد و در جنگ رسانه‌ای که شبکه‌های بسیار کوچک در دنیا با کمترین امکانات تولیدات محتوایی دارند که شاید بعضا شبکه‌های ما با این همه دم و دستگاه قادر به برابری با آن‌ها نیستند و این کار را سخت می‌کند و یک رسانه باید به گونه‌ای تلاش کند که تمام سلائق را در بر بگیرد و ارتقاء دهد. وقتی شما به خاطرات گذشته رجوع کنید از شکل برنامه‌سازی و کیفیت تولیدات و مجریان و برنامه‌سازانی که حضور داشتند متوجه می‌شوید که تا چه حد پس‌رفت داشته‌ایم و آدم‌های غیرمتخصص جای کاربلد‌ها را گرفته‌اند و مشخص است که محتوی تهی می‌شود. به هر جهت در هر فضا اگر کار درستی اتفاق بیفتد برای من ارزشمند و قابل دفاع است.
گفتگو: اعظم صفایی 
